Paranormal stories, czyli wÂątek dla odwaÂżnych.

[barthez.]

Lubiê horrory, lubiê dziwne rzeczy. Lubiê równie¿ straszne, mro¿¹ce krew w ¿y³ach historie. Tutaj mo¿emy pisaÌ, co dziwnego przytrafi³o siê nam, rodzinie, bliskim, znajomym. O czym s³yszeliœmy, znaleŸliœmy w internecie. Rzeczy, które s¹ straszne, niewyt³umaczalne, dziwne. Zapraszam ; )

Na poczÂątek dodam coÂś, co ostatnio wynalazÂłem w internecie...

"Kobieta bez wyrazu"

[Shoushan]

WidziaÂłem to, coÂś okropnego.

[Santi6]

O bosh, nie idĂŞ spaĂŚ 

[barthez.]

No niezÂłe, kolorytu dodaje to zdjĂŞcie. Poczekajcie, jeszcze siĂŞ nie jednak historia znajdzie ;>

[Plumber.]

barthez jesteÂś super za to, Âże to wstawiÂłeÂś. Brawo .

[barthez.]

Znalezione na jakimÂś forum, historia autentyczna...

Duch z Internetu

Czy jesteœ w stanie uwierzyÌ w to, ¿e duch mo¿e nawiedziÌ kogoœ przez internet? Gdyby ktoœ zada³ mi to pytanie przed styczniem 2006, prawdopodobnie uœmiechnê³abym siê g³upio i odpowiedzia³abym "To niemo¿liwe". Co siê sta³o, ¿e doœwiadczy³am obecnoœci ducha stworzonego moc¹ myœli, niekoniecznie nawiedzaj¹cego komputer? Otó¿ œrodkiem, który mia³am pod rêk¹, by³ internet. Zawsze opowiada³am siê za istnieniem zjawisk paranormalnych, mimo i¿ sama nigdy z ¿adnym zjawiskiem siê nie zetknê³am. Uwielbiam wêdrowaÌ po internecie i przegl¹daÌ masê stron o tematyce paranormalnej, zag³êbiaj¹c siê przy tym w budz¹cych dreszcze historiach o upiornych doœwiadczeniach. Ten mroŸny zimowy dzieù by³ jednak inny od pozosta³ych, z wyj¹tkiem tego, ¿e ogl¹da³am strony poœwiêcone miastom duchów i opuszczonym miejscom. Natknê³am siê na stronê The Bureau of Land Management, na której umieszczone s¹ statystyki opuszczonych domostw oraz przypomnienie, aby badacze dbali o swoje bezpieczeùstwo. Jest tam te¿ dzia³ poœwiêcony nieszczêsnym duszom, które nie zwa¿a³y na ostrze¿enia wywieszone przy wejœciach do niebezpiecznych miejsc.

By³o kilka historii, które szczególnie mn¹ wstrz¹snê³y, ale t¹, która mnie naprawdê przerazi³a, by³a historia cz³owieka, który spad³ na sam dó³ wysokiego na osiem piêter szybu. Gdy jakiœ czas póŸniej znaleziono jego zw³oki, inspektor medyczny stwierdzi³, ¿e ów cz³owiek najprawdopodobniej prze¿y³ upadek, ³ami¹c sobie tylko nogê. Tym, co go zabi³o, by³a zadana samemu sobie rana postrza³owa g³owy. Ten mê¿czyzna by³ dobrze przygotowanym badaczem, który spakowa³ wczeœniej mnóstwo niezbêdnego do przetrwania ekwipunku, w tym tak¿e pistolet. Zaczê³am sobie wyobra¿aÌ, bardzo ¿ywo, cz³owieka le¿¹cego na dnie szybu, w kompletnej ciemnoœci... w kompletnej agonii. Jego ból, zarówno emocjonalny, jak i fizyczny, musia³ byÌ nie do zniesienia. Gdy minê³y godziny, jego niepokój jeszcze bardziej siê wzmóg³, on zaœ stwierdzi³, ¿e znajdowa³ siê zbyt daleko, aby ktoœ móg³ go odnaleŸÌ. Nie by³o ¿adnej szansy na ratunek. Zacz¹³ myœleÌ o swojej rodzinie i o swoim ¿yciu. Mog³abym wyobraziÌ sobie cz³owieka zupe³nie za³amanego i zasmuconego, który wiedzia³, ¿e by³ tylko jeden sposób na ukrócenie jego cierpienia. Czu³am taki smutek i zastanawia³am siê, co bym sama zrobi³a.

Zanurzy³am siê w tych uczuciach strachu i beznadziei na pewien czas, tak bardzo, ¿e dozna³am w moim ciele potwornego uczucia. ChoÌ by³am wstrz¹œniêta i poruszona t¹ tragiczn¹ histori¹, przesz³am w inne miejsce. W³aœnie wtedy stoj¹ca na biurku lampka zaczê³a migotaÌ i brzêczeÌ tak, jak gdyby nast¹pi³y gwa³towne skoki napiêcia. Dosz³am do wniosku, ¿e to ¿arówka by³a poluzowana, wiêc sprawdzi³am j¹ i odkry³am, ¿e to nie by³ przypadek. Wtedy ¿o³¹dek uciek³ mi do kolan i poczu³am obecnoœÌ kogoœ lub czegoœ w pobli¿u mnie. Usiad³am i znów wsta³am, chc¹c uprzedziÌ mojego "goœcia", ¿e by³am œwiadoma tego, co siê dzia³o. Lampka znów zamigota³a. Zignorowa³am to. Nied³ugo póŸniej wesz³am do ³azienki i wtedy ¿arówka na suficie zaczê³a migotaÌ tak samo, jak lampka. W tym momencie wystraszy³am siê u uciek³am stamt¹d.

Przez kilka nastêpnych dni wystêpowa³y jeszcze dziwniejsze zjawiska elektryczne. Gotowa³am coœ na piecu, gdy nagle w³¹czy³ siê stoper w piekarniku, co mnie mocno przestraszy³o! Tego samego dnia œwiat³o w ³azience znów zaczê³o wariowaÌ i tym razem ju¿ usiad³am. Zdenerwowana (i obojêtna na wszystko) krzyknê³am "Czy ty mnie przeœladujesz? Próbujê skorzystaÌ z ³azienki!!" Wtedy migotanie usta³o. Mój kot te¿ zachowywa³ siê dziwnie, jego oczy sprawia³y wra¿enie pod¹¿aj¹cych za czymœ lub za kimœ, kogo tam wtedy nie by³o. Innym razem obudzi³ siê, skacz¹c i krzycz¹c, i skupiaj¹c przy tym ca³¹ swoj¹ uwagê na jednym ma³ym mrugaj¹cym przedmiocie. W koùcu okadzi³am ca³y mój dom i wtedy tajemnicza dzia³alnoœÌ nagle usta³a. Czy to moje silne uczucia i myœli o tym cz³owieku zwabi³y do mnie jego ducha? Albo mo¿e jakiœ inny przypadkowy byt, o którym przeczyta³am w internecie tamtego dnia? Kto wie. Mocno wierzê, ¿e ludzki umys³ jest potê¿niejszy, ni¿ sobie to wyobra¿amy, i ¿e po drugiej stronie mog¹ siê znajdowaÌ odbiorniki jego mocy.

[RowÂłerek]

Nie czytam tego
PodepnĂŞ wam to

[barthez.]

Wielkie dziĂŞki ; )
Zapraszam do czytania, nie jest jakieÂś straszne, a sprawia, Âże wieczĂłr ma swĂłj smaczek.
SwojÂą drogÂą - przeczytaj razem z dziewczynÂą, emocje gwarantowane ;>

[Norbi 21]

Zapraszam do czytania, nie jest jakieÂś straszne, a sprawia, Âże wieczĂłr ma swĂłj smaczek.
SwojÂą drogÂą - przeczytaj razem z dziewczynÂą, emocje gwarantowane ;>

Œwietna prawda, takie historie niesamowicie dzia³aj¹ na wyobraŸnie, szczególnie jeœli je czytasz siedz¹Ì w ciemnym pokoju.


A tak przy okazji pewna autentyczna historia:


Ta historia zdarzyÂła siĂŞ naprawdĂŞ.

Cofnijmy siĂŞ troszkĂŞ w czasie. SÂą lata 90' XX wieku. MÂłoda dziewczyna popeÂłnia samobĂłjstwo po obejrzeniu zdjĂŞcia, ktĂłre znalazÂła na pewnej grupie dyskusyjnej. ZdjĂŞcie przedstawia niezidentyfikowanÂą postaĂŚ, ktĂłra opisywana jest czĂŞsto jako kobieta.

Zdjêcie jest bardzo zniekszta³cone wiêc opisanie jej wygl¹du jest praktycznie niemo¿liwe. Oœwietlona jest bardzo mocnym œwiat³em, którego Ÿród³o znajduje siê za kamerzyst¹ lub on sam jest jego Ÿród³em. Czy jest to lampa b³yskowa, rêczna latarka czy reflektor - tego zapewne nigdy siê nie dowiemy poniewa¿ Ÿród³o obrazu nigdy nie zosta³o zidentyfikowane. Kobieta wydaje siê nie posiadaÌ ¿adnych rysów twarzy a co tworzy sprawê jeszcze bardziej tajemnicz¹ to to ¿e posiada ona parê przeraŸliwie cienkich, koœcistych odnó¿y - bardzo podobne wystêpuj¹ u paj¹ków.

Ci ktĂłrzy widzieli to zdjĂŞcie, lub po prostu sÂłyszeli jego historiĂŞ, nadali jej nazwĂŞ - "The Wanderer".

Pierwsze konto znane jako "Wanderer" pojawi³o siê w roku 1996. Jane by³a studentk¹, która bardzo interesowa³a siê zjawiskami paranormalnymi. W czasie œwi¹t przyjecha³a ona w odwiedziny do swoich rodziców. W tym w³aœnie czasie natknê³a siê, przegl¹daj¹c ró¿ne fora o tematyce paranormalnej, na temat o zdjêciu "Warderer". Za³¹czone w nim by³o wspomniane wczeœniej zdjêcie i jedno zdanie, w sumie pytanie : "Widzisz mnie ? Ja te¿ Ciê widzê".

Dziesi¹tki innych u¿ytkowników tak¿e czyta³o temat, opisuj¹c swoje odczucia zwi¹zane ze zdjêciem. WiêkszoœÌ nie by³a jakoœ szczególnie przera¿ona ani zdjêciem ani histori¹, uwa¿ali ¿e jest po prostu "zabawna". Niektórzy z nich jednak narzekali na ostre bóle g³owy podczas ogl¹dania obrazka.

WedÂług rodziny Janes, to wÂłaÂśnie od tamtego momentu zaczĂŞÂła miewaĂŚ nocne koszmary. SzlochajÂąc zaklinaÂła siĂŞ Âże kaÂżdej nocy, kobieta ze zdjĂŞcia pojawia siĂŞ u niej w oknie, zazwyczaj tylko stoi i wpatruje siĂŞ w niÂą, czasami przejeÂżdÂża po oknie swoimi pajĂŞczymi koĂączynami jakby chciaÂła dostaĂŚ siĂŞ do Âśrodka. Jane zeznaÂła takÂże Âże nie byÂła w stanie poruszaĂŚ siĂŞ w jej obecnoÂści, tak jakby trzymaÂło jÂą wiele niewidzialnych rÂąk. Nawet gdy ze strachu zamykaÂła oczy i tak nadal przeraÂżajÂący obraz nawiedzaÂł jej wyobraÂźniĂŞ.

Jej rodzina by³a pewna ¿e córkê przerazi³o zdjêcie na które natrafi³a w internecie. Zbagatelizowali ca³¹ sprawê mówi¹c ¿e musi ponosiÌ skutki swoich dzia³aù. Jednak wszystko zmieni³o siê gdy Jane wyzna³a ¿e tajemnicza postaÌ pod¹¿a za ni¹ o krok - tak¿e podczas normalnych czynnoœci jak szko³a, gotowanie czy spacer. By³a przekonana ¿e jest ci¹gle przez ni¹ œledzona. Widzia³a j¹ nawet wtedy, gdy by³a w pomieszczeniu pe³nym ludzi czy w miejscu publicznym. Nikt oprócz niej nie potrafi³ dostrzec tajemniczego przeœladowcy. Rodzice zaczêli martwiÌ siê o zdrowie psychiczne Jane ale poprzestali jedynie na zapewnieniach ¿e Wanderer nie jest prawdziwy.

Jednak z dnia na dzieù stan psychiczny Jane zmienia³ siê na gorsze. Aby nie zasn¹Ì w nocy, próbowa³a ró¿nych sposobów. Zaczê³o siê niewinnie, pi³a du¿o mocnej kawy i stara³a siê spêdzaÌ czas aktywnie, szybko jednak przesta³o to dzia³aÌ i aby nie zasn¹Ì, zaczê³a siê ci¹Ì i przeraŸliwie krzyczeÌ w ci¹gu noc. Przez bardzo d³ugi czas nie spa³a w ogóle. By³a przekonana ¿e je¿eli jeszcze raz zaœnie to kobieta ze zdjêcia pojawi siê i tym razem zabierze j¹ ze sob¹.

Jej rodzina wiedzia³a ¿e nie mo¿na ju¿ tylko czekaÌ i byÌ dobrej myœli. Jane potrzebowa³a pomocy specjalisty. Egzorcysta ? Psychiatra ? Wszystko aby tylko pomóc ukochanej córce. Rodzice wreszcie postanowili coœ zmieniÌ. Jednak gdy matka Jane zapuka³a do pokoju córki nie otrzyma³a ¿adnej odpowiedzi. Przera¿ona po cichutku otworzy³a drzwi aby nie przeszkodziÌ ani nie przeraziÌ Jane, w pokoju wci¹¿ panowa³a g³ucha cisza.

Nie le¿a³a ona na swoim ³ó¿ku. Nie siedzia³a przy komputerze. W ogóle wygl¹da³o na to ¿e wcale nie by³a w swoim pokoju. Jednak w pewnym momencie w matce Jane coœ drgnê³o. Postanowi³a sprawdziÌ jeszcze schowek który znajdowa³ siê w pokoju Jane.

Tam, groteskowo powyginana le¿a³a w k¹cie Jane. Strugi krwi p³ynê³y po jej bia³ej sukience. Jane poderznê³a sobie gard³o, w zaciœniêtej rêce trzyma³a poplamion¹ krwi¹ kartkê na której widnia³a taka oto wiadomoœÌ - "Teraz ju¿ mnie nie dostanie".

Przypadek Jane nie jest jednak odosobniony. Praktycznie przez ca³e lata 90' dziesi¹tki innych osób zaginê³o lub pope³ni³o samobójstwo po obejrzeniu zdjêcia. Na prze³omie roku 2000/2001 obraz tak szybko jak siê pojawi³ tak szybko znikn¹³. Pomimo moich wielkich staraù nie by³em w stanie go odszukaÌ.

Wszystko zmieni³o siê ca³kiem niedawno. Na pewnym forum dyskusyjnym za³o¿y³em temat który porusza³ kwestie zdjêcia i legendy które za sob¹ niesie. Robi³em tak ju¿ wiele razy i zazwyczaj by³a przynajmniej jedna lub dwie osoby które s³ysza³y historiê, ale nikt z nich nigdy nie widzia³ obrazka. Tym razem by³o inaczej. Wkrótce po opublikowaniu tematu, otrzyma³em wiadomoœÌ e-mail.

Temat : "WIDZÊ CIÊ"

"Widzisz mnie ? Ja Ciebie teÂż."

Do wiadomoœci zosta³o do³¹czone zdjêcie. Nie ma mo¿liwoœci aby sprawdziÌ czy to oryginalny "Wanderer", ale muszê was ostrzec, je¿eli zdecydujesz siê wyœwietliÌ obraz robisz to na w³asne ryzyko...

http://img99.imageshack.us/img99/545/thewanderer1.jpg

[barthez.]

Mocne, bardzo. CzytaÂłem z otwartÂą gĂŞbÂą. A zdjĂŞcia nie otworzĂŞ...

[Norbi 21]

Mocne, bardzo. CzytaÂłem z otwartÂą gĂŞbÂą. A zdjĂŞcia nie otworzĂŞ...

Szczerze teÂż nie mam na tyle odwagi.

[RowÂłerek]

Rano je otworzĂŞ

[Plumber.]

Super, ale fota nie dziaÂła...

[Shoushan]

Norbi, pozwoliÂłem sobie wkleiĂŚ dobry link.

[barthez.]

OtworzyÂł ktoÂś zdjĂŞcie?