#1 PereÂłki z La MasĂa Jean Marie Dongou

Ostatnio przeprowadziÂłem dziwnÂą konwersacjĂŞ z byÂłym menedÂżerem Glasgow Rangers i Aston Villi, Aleksem McLeishem. PoszukujÂąc informacji do swojej ksiÂąÂżki o FC Barcelonie, odkryÂłem, Âże na poczÂątku swojej kariery w pierwszym zespole Messi byÂł bardzo blisko wypoÂżyczenia do RangersĂłw. PiÂłkarz miaÂł tam zdobyĂŚ doÂświadczenie i ogranie na najwyÂższym poziomie rozgrywek. Podczas mojej rozmowy z McLeishem, w trakcie ktĂłrej potwierdziÂł on to, Âże Leo miaÂł graĂŚ w jego klubie, byÂły menedÂżer szkockiego klubu powiedziaÂł pewnÂą anegdotĂŞ: "nasi skauci zauwaÂżyli Messiego na jednym z turniejĂłw dla mÂłodych zawodnikĂłw, ale mĂłj syn, Jon, znaÂł tego piÂłkarza juÂż kilka lat wczeÂśniej - Leo byÂł jednym z najbardziej perspektywicznych zawodnikĂłw w Football Managerze!"

OkazaÂło siĂŞ, Âże obserwacje prowadzone do jakiejÂś tam zwykÂłej, komputerowej gry sÂą na tyle dokÂładne, Âże potrafiÂą wykryĂŚ piÂłkarza z ogromnym potencjaÂłem, zanim zrobiÂą to skauci wielkich klubĂłw. W takim wypadk, Jean Marie Dongou musi byĂŚ aktualnie ogromnÂą gwiazdÂą w Football Managerze (i tak rzeczywiÂście jest - po paru sezonach jest kapitalnym piÂłkarzem, przyp. red.). Barcelona jest we wspaniaÂłej sytuacji - La Masia "wyprodukowaÂła" kolejnego kapitalnego piÂłkarza, z ktĂłrego ÂżÂądzÂą sukcesu i zdobywania goli rĂłwnaĂŚ moÂże siĂŞ tylko i wyÂłÂącznie Leo Messi.

Dongou, piÂłkarz niski i zarazem silny jak Mike Tyson, jest bez wÂątpienia najbardziej inspirujÂącym piÂłkarzem w tym wieku, jakiego widziaÂłem w swoim Âżyciu. Kiedy widziaÂłem mecz Messiego w podobnym wieku do KameruĂączyka, z czasem doszedÂłem do wniosku, Âże nie do koĂąca podobaÂła mu siĂŞ gra na skrzydle i w konsekwencji wyszedÂłem praktycznie niewzruszony. Jednak obserwujÂąc Dongou przez kilka miesiĂŞcy - byÂł wtedy w wieku piĂŞtnastu i szesnastu lat - dochodzĂŞ do wniosku, Âże kolejne pokolenie obroĂącĂłw powinno juÂż teraz zaczÂąĂŚ mieĂŚ koszmary z powodu tego mÂłodego zawodnika, gdyÂż z czasem stanÂą siĂŞ one rzeczywistoÂściÂą.

Urodzony w Kamerunie snajper ma, podobnie jak Romario, bardzo nisko poÂłoÂżony Âśrodek ciĂŞÂżkoÂści, co, tak samo jak w przypadku Brazylijczyka, sprawia Âże jest go niesamowicie trudno powstrzymaĂŚ. Ponadto, mÂłody gwiazdor Barcelony jest jak kobra - potrafi siedzieĂŚ i trzymaĂŚ gÂłowĂŞ w gĂłrze, lecz w najmniej spodziewanym momencie przyspieszy i zaatakuje w taki sposĂłb, Âże ofiara nie ma Âżadnej szansy na skutecznÂą reakcjĂŞ. Dongou ma umiejĂŞtnoÂści o kilka poziomĂłw wyÂższe od, byÂłych juÂż, kolegĂłw z Juvenilu i na razie gra w druÂżynie rezerw, a stamtÂąd tylko jeden, malutki kroczek dzieli go od bram pierwszego zespoÂłu. W tym momencie KameruĂączyk gra na zapleczu ekstraklasy, gdzie bez kompleksĂłw rywalizuje z zawodnikami urodzonymi w latach siedemdziesiÂątych ubiegÂłego stulecia.

Jednak Jean-Marie pokazuje ogromny potencjaÂł i na tym polu. StrzelaÂł niesamowicie wiele bramek w poprzednich latach i po przybyciu z Afryki w wieku trzynastu lat zrobiÂł coÂś, co udaÂło siĂŞ tylko Leo Messiemu - zdobywaÂł bramki w druÂżynach z trzech rĂłÂżnych rocznikĂłw w tym samym sezonie!

"Nie ma Âżadnych granic dla tego dzieciaka. Nikt nie zdoÂła go zatrzymaĂŚ przed osiÂągniĂŞciem ogromnego sukcesu, jeÂśli bĂŞdzie pracowaĂŚ tak jak do tej pory", komplementuje swojego podopiecznego Ăscar GarcĂa.

W ostatni poniedziaÂłek przeprowadziÂłem dwa, Âśredniej dÂługoÂści, wywiady z Messim dla Sky oraz BBC. ÂŁatwo siĂŞ z nim dogadywaÂłem, byÂł zrelaksowany - cieszyÂł siĂŞ tym wywiadem, choĂŚ normalnie woli chyba nawet byĂŚ kopniĂŞtym, niÂż rozmawiaĂŚ z dziennikarzem. OpuszczajÂąc centrum treningowe Barcelony dostrzegÂłem Dongou, a ten podszedÂł do mnie, uÂścisnÂąÂł rĂŞkĂŞ i chwilĂŞ porozmawiaÂł.

To silny, pewny siebie i bardzo swobodnie czujÂący siĂŞ ze swoim talentem czÂłowiek. Fajny dzieciak. CzuÂłem, Âże w ciÂągu godziny rozmawiaÂłem z aktualnÂą gwiazdÂą i jego przyszÂłym nastĂŞpcÂą. CoÂś niesamowitego. No, ale taka wÂłaÂśnie jest Barcelona...

Samuel Eto'o byÂł kimÂś, kto siĂŞ wyrĂłÂżniaÂł w Barcelonie ze wzglĂŞdu na swoje zachowanie. MiaÂł trudny charakter, byÂł zazdrosny o Ronaldinho, czy Deco, ale gdy wychodziÂł na boisko to stawaÂł siĂŞ niewiarygodnie dobrym piÂłkarzem - bezlitosnym strzelcem, ktĂłry potrafiÂł tak agresywnie napieraĂŚ na rywala, jak wÂściekÂły rottweiler. Pomimo tego, pierwszÂą rzeczÂą, jakÂą zrobiÂł Guardiola na stanowisku menedÂżera Barcelony, byÂło ogÂłoszenie, Âże nie widzi w swoich planach Eto'o, Ronaldinho i Deco. KaÂżdemu z nich dano wolnÂą rĂŞkĂŞ w poszukiwaniu klubu. Jednak Samuel siĂŞ nie poddaÂł, bardzo ostro walczyÂł o swoje miejsce w skÂładzie i Mister pozwoliÂł mu zostaĂŚ, lecz po nastĂŞpnym sezonie pokazano mu drogĂŞ do drzwi, choĂŚ strzeliÂł trzydzieÂści szeÂśĂŚ bramek i pomĂłgÂł druÂżynie w zdobyciu trzech trofeĂłw.

Kiedy KameruĂączyk graÂł w Barcelonie sÂławĂŞ przyniosÂło mu kupienie kilku starych nissanĂłw i przetransportowanie ich do swojej ojczyzny, aby pomĂłc przyjacioÂłom, sÂąsiadom i rodzinie w rozkrĂŞceniu biznesu taksĂłwkowego. Samuel podpisaÂł umowĂŞ z Klubem, na mocy ktĂłrej Barcelona zostaÂła oficjalnym partnerem Fundacji Eto'o, ktĂłrej celem byÂł rozwĂłj rĂłÂżnych aspektĂłw Âżycia: od edukacji, przez kwestie spoÂłeczne i medycynĂŞ, do cech czysto sportowych. W zamian za pomoc Samuelowi, kataloĂąski klub dostaÂł pierwszeĂąstwo przy zakupie najbardziej uzdolnionych piÂłkarzy, ktĂłrzy zostali "wyÂłowieni" przez FundacjĂŞ i wÂłaÂśnie jednÂą z takich osĂłb jest Dongou. KameruĂąski snajper jest najlepszym przykÂładem wspĂłÂłpracy Blaugrany z FundacjÂą. Poza nim, w Barcelonie trenuje jeszcze czterech lub piĂŞciu piÂłkarzy, ktĂłrzy trafili dziĂŞki wspĂłÂłpracy Dumy Katalonii z organizacjÂą prowadzonÂą przez Eto'o.

MÂłody krĂłl pola karnego w przyszÂłym miesiÂącu bĂŞdzie mieĂŚ swoje siedemnaste urodziny, natomiast juÂż rok pĂłÂźniej bĂŞdzie mĂłgÂł staraĂŚ siĂŞ o hiszpaĂąski paszport, gdyÂż mieszka w tym kraju juÂż od piĂŞciu lat. JeÂśli Dongou nie zadebiutuje w dorosÂłej reprezentacji Kamerunu, bĂŞdzie mĂłgÂł zdecydowaĂŚ siĂŞ na grĂŞ dla reprezentacji Hiszpanii, do czego gorÂąco namawia go Klub.

Jean-Marie ma sporo szczĂŞÂścia, Âże moÂże przebywaĂŚ w jednym zespole z wieloma mistrzami Âświata. Wszystko to dziĂŞki Cruyffowi i jego systemowi szkolenia: mÂłodzi zawodnicy majÂą okazjĂŞ szybszego awansu do wyÂższych druÂżyn i trenowania z lepszymi piÂłkarzami, co moÂże przyspieszyĂŚ ich rozwĂłj. Ponadto, w przeciÂągu roku Dongou powinien dostaĂŚ szansĂŞ na zaprezentowanie swoich umiejĂŞtnoÂści w pierwszym zespole.

Na razie po prostu musisz mi wierzyĂŚ na sÂłowo - z La Masii wychodzi kolejny niesamowity talent. Nie wydaje mi siĂŞ, by byÂł tam ktoÂś z takim potencjaÂłem od czasu Messiego, choĂŚ obydwaj prezentujÂą zupeÂłnie rĂłÂżny styl gry. Nadejdzie dzieĂą, gdy Dongou podbije HiszpaniĂŞ, EuropĂŞ i caÂły Âświat z BarcelonÂą. Nie zdziwiÂłbym siĂŞ, gdyby KameruĂączyk pewnego dnia zdobyÂł ZÂłotÂą PiÂłkĂŞ. To jest z pewnoÂściÂą w jego zasiĂŞgu.

ÂźrĂłdÂło: blaugrana.pl